Końcówka -ki

Końcówkę -ki dodaje się do czasownika. Opisuje ona w języku tureckim położenie czegoś w czasie lub przestrzeni.

Dünkü toplantı. – Wczorajsze zebranie.

Yarınki toplantı. – Jutrzejsze zebranie.

Sonraki toplantı. – Następne zebranie.

Końcówka ta zyskuje formę -kü TYLKO przy dün, gün, öbür.

Wraz z końcówką -de pokazuje położenie czegoś.

Sınıf-ta–ki öğrenciler.- Uczniowie z klasy (znajdujący się w klasie).

Televizyon-da–ki film. – Film telewizyjny (w telewizji).

Opisuje również przynależność:

Benim kitabım. = Benimki – Moja książka.

Senin kıtabın. = Seninki – Twoja książka.

Onun kitabı. = Onunki – Ich książka.

Przy słowach: gün, hafta, ay, yıl, sene, geçe dodając końcówkę -ki, należy dodać też określenie, o jaką konkretnie noc, tydzień, miesiąc, rok, noc chodzi.

Geçen seneki toplantı. – Ostatniego roku zebranie.