Spójnik de/da

Czyli nasze „również/także”.

Kiedy dodajemy w języku tureckim de, a kiedy da?

Zależy to od harmonii samogłoskowej. Czyli jeśli w wyrazie ostatnia samogłoska to e, i, ö, ü, wtedy używamy de. Jeśli mamy zaś a, ι, o, u, wtedy wstawimy da.

– Ben öğretmenim. – Jestem nauczycielem.

– Ben de öğretmenim. – Ja również jestem nauczycielem.

Czasem, wygląda to tak:

Yarınki partiye Ayşe de Ali de gelmiyorlar. – Zarówno Ayşe jak i Ali nie przyjdą na jutrzejsze przyjęcie.

Da/de może być również używane jako zamiennik ve (i)/ ama (ale):

Bu kitabı okudum da/ama hiçbir şey anlamadım. – Przeczytałam tę książkę, ale nic nie zrozumiałam.

Buz gibi su içtim ve/de serinledim. – Wypiłem lodowatą wodę co orzeźwiło mnie.