Do tureckiego rzeczownika i przymiotnika dodajemy końcówkę -di, gdy chcemy pokazać, że:
- rzeczownikowi coś wydarzyło się w przeszłości
- coś było jakieś w przeszłości, a już nie jest
- stosujemy przy wydarzeniach historycznych
Gdy rzeczownik kończy się na samogłoskę, dodajemy przed -di “y” otrzymując -ydi.
O oğretmendi. – Ona była nauczycielką (ale już nie jest).
pozytywny | negatywny | pytanie pozytywne | pytanie negatywne | |
---|---|---|---|---|
Ben | güzeldim (byłam piękna) | güzel değildim (nie byłam piękna) | güzel miydim (byłam piękna?) | güzel değil miydim (nie byłam piękna?) |
Sen | güzeldin | güzel değildin | güzel miydin | güzel değil miydin |
O | güzeldi | güzel değildi | güzel miydi | güzel değil miydi |
Biz | güzeldik | güzel değildik | güzel miydik | güzel değil miydik |
Siz | güzeldiniz | güzel değildiniz | güzel miydiniz | güzel değil miydiniz |
Onlar | güzeldiler | güzel değildiler | güzel miydiler | güzel değil miydiler |