Tureckie słówka i zdania w języku tureckim buduje się poprzez dodawanie do stemu, czyli podstawy, różnego rodzaju końcówek. Mamy więc na przykład:
bakmıyorum – nie patrzę
bak – jest stemem, czyli podstawą, do której dodajemy następne końcówki.
mı – przeczenie
yor – końcówka czasu
u – łącznik
m – końcówka osobowa, w tym przypadku 1 os.l.p.
Możemy również dodać kip, czyli końcówkę trybów, na przykład rozkazującego
bakın! – spójrzcie!
bak – stem
ın – końcówka rozkazująca 2 os.l.mn
lub:
baksaydın – gdybyś tylko spojrzał!
bak – stem
sa – tryb przypuszczający
y – łącznik
dı – czas przeszły
n – końcówka 2.os.l.p.
