Jednoczesność czegoś, czyli -(y)erek

W języku tureckim końcówka ta pokazuje jednoczesność dwóch czynności.

Müzik dinleyerek çalıştım. – Słuchając muzyki, pracowałem.

Stosując tę końcówkę, orzeczenie i drugi czasownik odnoszą się do tej samej osoby.

Czasownik z końcówką -erek/arak pokazuje często styl lub przyczynę czegoś.

Spor yaparak zayıfladım. – Schudłam dzięki ćwiczeniom fizycznym. Dosłownie: Ćwicząc, schudłam.

Gdy stosujemy końcówkę -arak, to jednocześnie dajemy do zrozumienia, że to właśnie czasownik z -arak jest ważny, a nie orzeczenie. Liczy się więc to, w jaki sposób coś zrobiliśmy.

Nie dodajemy do końcówki -arak końcówki przeczącej -me, ale w zależności od kontekstu, może ona wyrażać czynność negatywną.

Wraz z czasownikiem olmak tworzy słówko olarak – będąc.