Podkreślenie, że coś należy do nas, lub że jakaś czynność jest robiona przez nas. Podkreślenie to, w języku tureckim, tworzone jest poprzez dodanie do zdania słowa „kendi”.
Kendine dikkat etsin! – Niech uważa na siebie!
Onlar kendilerini ne sanıyorlar! – Za kogo oni się uważają!
W trzeciej osobie liczby mnogiej, gdy nie ma tematu, można zarówno używać końcówki trzeciej osoby liczby mnogiej, jak i liczby pojedynczej.
Ahmet kendini/kendisini şarkıçı sanıyor. – Ahmet uważa się za piosenkarza.
Słowa „kendi” używamy również, gdy chcemy podkreślić, że coś zostało zrobione właśnie przez daną osobę.
O geldi. – On przyszedł.
ale:
O kendi geldi. – To właśnie on przyszedł.
Przed rzeczownikiem, „kendi” podkreśla ów rzeczownik.
O benim evim. – To mój dom.
O benim kendi evim. – To mój własny dom.
Dodając do „kendi” słowo „kendini” stwarza się w zdaniu zwrotność.
O kendi kendini kandırıyor. – On oszukuje samego siebie.
Wyrażenie „kendi kendine” oznacza w języku tureckim: sam z siebie coś zrobił, bez niczyjej pomocy.
Bu evi kendi kendine yaptı. – Ten dom sam wybudował/zrobił.
Kendi kendine iyileşti. Hiç doktora gitmedi. – Wyzdrowiał sam z siebie. Nie poszedł do lekarza.
Odasında kendi kendine konuşuyor. – Mówi sam do siebie w pokoju.
