Gdy coś musi być zrobione, istnieje obowiązek zrobienia czegoś, używamy w języku tureckim następujących form:
-mek zorunda
mecburiyetinde
-meye mecbur
Beni dinlemek zorundasın – Musisz mnie słuchać.
Oraya girmek zorunda değilsin – Nie musisz tam iść.
Przy krótkich zdaniach, możemy użyć:
Buna zorunluyum. – Jestem zmuszony do tego.
Ona mecbursun. – Jesteś zmuszona do tego.
Występują one wraz z końcówką osobową.
Zostać zmuszonym do czegoś, wyraża się poprzez czasownik w formie bezokolicznika + zorunda + kal + końcówka czasu i osobowa.
Yolcular inmek zorunda kaldılar. – Podróżni zostali zmuszeni do wyjścia.