Tryb rozkazujący w języku tureckim tworzymy, dodając do podstawy końcówki -sin, -(y)in(iz), -sin(ler). Nie posiada on pierwszej osoby liczby pojedynczej i drugiej osoby liczby mnogiej.
(Sen) oraya git! – Idź tam! (Ty)
(O) bir daha oraya gitmesin. – Niech on/ona więcej tam nie idzie.
(Siz) oraya gidiniz. – Wy idźcie tam.
Onlar oraya gitsin(ler). – Oni tam poszli.
- Pytanie występuje tylko w trzeciej osobie liczby pojedynczej i mnogiej.
O yarın oraya gitsin mi? – Czy on ma jutro tam pójść?
Onlar yarın oraya gitsinler mi? – Czy oni jutro mają tam pójść?
- Dla drugiej osoby liczby pojedynczej występują dwa rodzaje końcówek:
Nieformalna: -sin
Formalna/uprzejma: -iniz
Siz geliniz lütfen. – Proszę państwa o przyjście.
Gelin lütfen. – Proszę przyjść.
| Pozytywne | Negatywne | Pytanie pozytywne | Pytanie negatywne- | |
|---|---|---|---|---|
| Ben | – | – | – | – |
| Sen | gel (przyjdź) | gelme (nie przychodź) | – | – |
| O | gelsin | gelmesin | Gelsin mi? | Gelmesin mi? |
| Biz | – | – | – | – |
| Siz | gelin/geliniz | gelmeyin/gelmeyiniz | – | – |
| Onlar | gelsinler | gelmesinler | Gelsinler mi? | Gelmesinler mi? |
