Tureckie sery

Czy wiecie, że w Turcji jest ponad sto dziewięćdziesiąt gatunków serów? Dla porównania, w Polsce wytwarza się tylko dziewięćdziesiąt rodzajów. Oczywiście, w jednym wpisie nie da się umieścić ich wszystkich, ale zaprezentujemy najpopularniejsze tureckie sery.

Tureckie sery produkowane są najczęściej z mleka owczego, chociaż występują również sery kozie i sery produkowane z mleka krowiego. Mamy również sery mieszane. Najczęściej do mleka owczego lub koziego dodaje się mleka krowiego, by zneutralizować ostry zapach. W Turcji najpopularniejsze są sery krótko dojrzewające.

Praktycznie każdy region w Turcji może poszczycić się jakimś gatunkiem sera.

Rodzaje tureckich serów:

Beyaz peynir – Biały ser

Jest to tradycyjny biały ser produkowany z niepasteryzowanego mleka krowiego, owczego lub koziego, z dodatkiem soli lub bez. W zależności od zastosowania i regionu wyżej wymienione składniki będą występować w różnych proporcjach. Można go porównać do sera feta. Wykorzystuje się go przy przygotowaniu pide, börek, menemen czy gözleme. Tradycyjnie jest spożywany na śniadanie. Najbardziej znane sery to beyaz peynir z Ezine oraz z Tracji.

Çamur peynir – Błotny ser

Tak. Wiem,  że nazwa dziwnie brzmi, ale cóż. Ten ser pochodzi z miasta Tire w regionie egejskim. Nadaje się idealnie do smarowania pieczywa. Ma formę zmiksowanego twarogu, jest jednak od niego lekko ciemniejszy.

Çerkez peyniri – Ser czerkieski

Jest to również biały ser, produkowany z mleka krowiego, owczego lub koziego. Ponieważ nie topi się, jest idealny (i bardzo smaczny) do smażenia.

Çökelek – Twaróg

Ten rodzaj sera można porównać do naszego twarogu. Znaczy się – wersję podstawową, bo istnieją różne wersje sera çökelek: oprócz tego spożywanego na świeżo, niektóre rodzaje są zaszywane w skórę cielęcą i dojrzewają w ziemi, inne suszone są na słońcu, do jeszcze innych dodaje się zioła. Do najbardziej znanych twarogów należą hamçökelek z Silifke, keş z Anamur (produkowany z jogurtu), minci z regionu czarnomorskiego, sürk z Hatay czy ekşimik z Tracji.

Dil peynir

Jest to krowi ser, o małej zawartości tłuszczu. Sprzedawany jest w postaci pasków sera, które łatwo dają się rozdzielić na mniejsze paseczki. Dobry na śniadanie, można na nim usmażyć również jajecznicę.

Dilve obruk peyniri

To bardzo ciekawy ser, bo dojrzewa w jaskini położonej 36 metrów ziemią. Ser ten pochodzi z rejonu Karaman i charakteryzuje się bogatym aromatem i smakiem. Jest jednym z rodzajów tulum peynir, serów pleśniowych. W ostatniej fazie ser jest pokryty czerwonawą pleśnią.

Gravyer – Żółty ser tłusty

Jest produkowany z tłustego mleka krowiego. Czas dojrzewania to około dziesięciu miesięcy. Najsłynniejszy gravyer pochodzi z Karsu.

Hellim

Biały, półtwardy kozi ser o dużej zawartości soli pochodzący oryginalnie z Cypru Północnego. Czasami występuje z dodatkiem mięty. Tradycyjnie, smaży się go na brązowo na oliwie z oliwek lub piecze na grilu. Idealny na śniadanie.

Kaşar – Żółty ser

Najpopularniejszy żółty ser w Turcji. Produkowany najczęściej z mleka krowiego, idealny do popularnych tutaj śniadaniowych tostów. Istnieją też wersje bardziej wysublimowane – z mleka koziego czy owczego. Mamy dwa rodzaje tego sera: taze kaşar czyli świeży ser, nadający się do spożycia tuż po wyprodukowaniu, oraz eski kaşar – stary ser – dojrzewający sześć miesięcy, charakteryzujący się wyrazistszym smakiem.

Kaşkaval

Również żółty ser, okrągłego kształtu, smakiem zbliżony do kaşaru. Produkowany jest z mleka owczego.

Kolot

Ser pochodzący z rejonu czarnomorskiego. Wyrabiany jest z koziego mleka. Dojrzewa w płóciennych woreczkach. Spożywa się go głównie w wersji stopionej na patelni na maśle.

Krem peynir

Taki nasz serek topiony. Nie jest to tradycyjny ser, przybył do Turcji z zagranicy, ale przyjął się świetnie jako doskonałe smarowidło do simitów.

Lor – twaróg

Produkowany ze ściętego mleka krowiego. Występują dwa rodzaje loru: słony oraz niesłony. Używany często to przygotowywania poğaca czy pierogu börek. Do sera lor często dodaje się zioła lub ziarna czarnuszki. Najsłynniejsze lory to te z regionu Tracji, Ayvalik, morza Marmara, Antalii, Artvinu, Erzurum.

Mihaliç peynir

Jest to ser pochodzący z okolic Bursy. Jest to owczy ser dojrzewający, twardy i słony. Można go przyrównać do Parmezanu, bo podobnie jak Parmezan podaje się go startym na drobne wiórki. Przechowywany w solance.

Örgu peyniri – ser warkocz

Specjalność miasta Diyarbakır. Słony ser, produkowany z sera tak elastycznego, że daje się zapleść w warkocz.

Otlu peynir – ser ziołowy

Najczęściej produkowany z mleka owczego lub koziego, choć dla mniej zamożnych kieszeni, da się znaleźć również tańsze sery z mleka krowiego. Produkowany praktycznie w całej Anatolii, w zależności od regionu dodaje się do niego różne zioła.

Sepet peynir

Ser koszykowy. Produkowany z mleka krowiego, jak nazwa wskazuje – w koszyku. Istnieją dwa rodzaje tego sera: suchy ser lekko słony, oraz jego wersja młodsza, bez soli.

Tel peynir

Żółty ser, sprzedawany w postaci pasm. W zależności od czasu dojrzewania i pochodzenia charakteryzuje się mniej lub bardziej wyrazistym smakiem.

Tulum

Twardy ser produkowany najczęściej z mleka owczego, zaszywany w skórze zwierzęcej. Istnieje wiele rodzajów tego sera. Do najpopularniejszych należą sery z Izmiru, Erzincan, Divle, Çimi, Kargı i Konyi.

Yeşil peynir – zielony ser

Dla smakoszy – można znaleźć również küflü peynir albo właśnie yeşil peynir – czyli ser z pleśnią. Bardzo aromatyczny, charakteryzujący się zielonoszarą barwą. Ser ten pochodzi z Konyi. Produkowany jest z mleka koziego, o dużej zawartości tłuszczu. To właśnie wysoki procent tłuszczu sprawia, że podczas fermentacji ser nabiera zielonkawego odcienia. Ser ten, dzięki dużej zawartości bakterii, można zaliczyć do probiotyków.