Przejdź do treści

Veni vidi vici – Juliusz Cezar w Turcji

Przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. Czy wiecie, że te słynne słowa Juliusza Cezara, padły właśnie na ziemi tureckiej? Będzie więc dzisiaj o Juliuszu Cezarze. Będzie też o hrabi Drakuli i zwiedzaniu Tokatu.

Co warto zwiedzić w mieście Tokat?

Ruiny zamku w Tokacie, Turcja
Zamek Tokat

Miasto Tokat zostało założone przez Hetytów i sięga swoją historią trzeciego tysiąclecia p.n.e. Tokat prężnie rozwijał się, stając się za czasów króla Pontu Mitrydatesa VI Eupatora (132 r.p.n.e.-63 r.p.n.e.) potężną twierdzą. Nazywało się wówczas Evodokia. Gdy powstało cesarstwo bizantyjskie, Evodokia stała się jego częścią. Następnie przeszła w ręce Turków Seldżuckich, by ostatecznie zostać włączoną do Imperium Osmańskiego.

Warto przejść się do tutejszego muzeum, mieszczącego zabytki z epoki hetyckiej, rzymskiej i bizantyjskiej.

Zamek Tokat i Drakula

Jest to osmańska cytadela na wzgórzu, z dwudziestośmioma wieżami. Pierwsze ślady zamieszkiwania tego terenu sięgają V w.p.n.e., ale swoją wielkość zawdzięcza Osmanom, którzy wybudowali tutaj zamek pełniący funkcję więzienia. Zgodnie z legendą, Wład Palownik, czyli sławetny hrabia Drakula, był przetrzymywany w lochach pod zamkiem.

Zamek słynie ze swoich tajemniczych przejść i korytarzy.

Gök Medresi

Drakula
Wład Palownik pierwowzór książkowego Drakuli

Medresy były to teologiczne szkoły muzułmańskie, zakładane najczęściej przy meczetach, potem już samodzielnie. Nauczano w nich Koranu, języka arabskiego, prawa, nauk ścisłych. Mieściły się w nich sale szkolne, biblioteki, bursy dla uczniów i nauczycieli. Do XVIII wieku znajdowała się tutaj również lecznica.

Medresa w Tokacie pochodzi z XIII wieku, zbudowano ją w 1270 roku, i stanowi przykład seldżuckiej architektury. W medresie obecnie znajduje się muzeum etnograficzne i archeologiczne.

Sprawdź też:  Eskihisar koło Stambułu

Taşhan

Taşhan, czyli kamienna gospoda. Jeden z największych zajazdów w Turcji. Zbudowany w latach 1626-1632 na planie kwadratu. Na parterze umieszczono sklepy, na piętrze pokoje gościnne. Wewnątrz hanu znajdowało się siedemdziesiąt sześć pomieszczeń, od strony zewnętrznej: sto trzy.

Meczet Ali Paşy

Powstał w 1572 roku. Przypuszcza się, że kolumny użyte przy jego budowie, pochodzą ze świątyni bogini Ma ze starożytnego Comana Pontica. W architekturze meczetu widoczne są wpływy szkoły Sinana.

Latifoğlu Konak

Przykład architektury barokowej w Turcji. Rezydencja zbudowana została w 1746 roku dla Fahri Latifoğlu. Składa się z dwóch pięter, wybudowana jest na planie litery L i obecnie mieści się tutaj muzeum. Większość wyposażenia pokoi, kuchni, hamamu i haremu jest oryginalnych.

meczet w Tokacie
Meczet Ali Paszy

Medresa Yağıbasan (Çukur)

Jest to jedna z pierwszych medres (szkół) na terenie Anatolii. Zbudowana w 1151-52 roku. Posiada czternastometrową kopułę.

Toaleta „zaciśnij zęby”

I na koniec zwiedzania Tokatu: toaleta zwana przez miejscowych: „Sıkı dişi helası”: toaleta zaciśnij zęby. Jest to publiczna toaleta, zbudowana w XVII wieku, przy hamamie, obecnie nieczynna. Zasłynęła między innymi tym, że w trakcie prac konserwatorskich, odkryto tutaj skarb: ponad 400 monet złotych, srebrnych i brązowych. Monety można obejrzeć w muzeum w Tokacie.

Juliusz Cezar veni vidi vici w Turcji
Juliusz Cezar

Zela i Juliusz Cezar

Veni. Vidi. Vici. Każdy chyba na świecie zna te słowa Juliusza Cezara. Zamieścił je w liście do Senatu, tuż po bitwie pod Zelą w 47 roku p.n.e.

Zela, należąca wówczas do królestwa Pontu, obecnie, nazywa się Zile i znajduje się w regionie Tokat w Turcji. Jedną z największych atrakcji Zile jest zamek, wybudowany przez rzymskiego dowódcę i dyktatora: Lucjusza Korneliusza Sullę.  We wnętrzu zamku znajduje się świątynia, zwana „szanowaną” (silla).

Historia Zile sięga jednak czasów o wiele dawniejszych niż rzymskie. Wykopaliska archeologiczne potwierdziły, że osiedla ludzkie na tych terenów sięgają czasów neolitu. Zgodnie z tym, co pisze Strabon, założycielką Zile była legendarna królowa babilońska Semiramida – ta sama, której imieniem nazwano słynne wiszące ogrody.

Sprawdź też:  Diament sułtanów

Przez Zile biegła również słynna droga królewska Dariusza I z Suzy do Sardes mająca ponad dwa i pół tysiąca kilometrów długości, wybrukowana, dwupasmowa, z stu jedenastoma stacjami pocztowymi po drodze.

W Zile istniała również świątynia poświęcona bogini Anahicie: bogini słodkiej wody, płodności i porządku społecznego.

Zamek Zile

Kolumna Veni Vidi Vici
Kolumna na dziedzińcu zamku w Zile. Wyryte są na niej słowa które wypowiedział tutaj Juliusz Cezar: „Veni, vidi, vici”.

Zbudowany na wzgórzu w czasach antycznych, najprawdopodobniej w I w.p.n.e. We wnętrzu znajdują się zabytki z epoki cesarstwa rzymskiego i bizantyjskiego oraz wieża zegarowa. W 1875 roku znajdowały się tutaj koszary oraz szkoła. W centrum zamku znajdują się kolumny, na których wyryto słowa Cezara: „Veni, vidi, vici”. To podobno tutaj, na tym zamku padły te sławetne słowa.

Niedaleko zamku, na wschód od niego, znajduje się mały teatr rzymski.

Ulu camii

Znajduje się w centrum miasta. Zbudowany w 1267 roku, ma charakterystyczny minaret, zbudowany z kamienia, o cebulowatym szczycie. Meczet w 1904 roku przebudowano w stylu neoklasycystycznym.

Meczet Elbaşı

Powstał w 1801 roku. Zbudowany z kamienia, wnętrze jest wyłożone drewnem z charakterystycznymi dla Zile ornamentami i drewnianymi kolumnami.

Maşat Höyük

Stanowisko archeologiczne z epoki brązu niedaleko wioski Yalı. Znaleziono tutaj tablice z hetyckim pismem klinowych. Osada sięga swoją historią do 3000 p.n.e. i epoki brązu, następnie zamieszkiwali te tereny Hetyci, potem Frygowie. Znaleziska z wykopaliska z Maşathöyük można obejrzeć w muzeum w Tokacie.

muzeum Tokat
Muzeum w Tokacie

Co jeszcze warto zwiedzić w prowincji Tokat?

Zamek Niksar

Znajduje się w miejscowości Niksar, starożytnej Cabirze. Zamek jest drugim co do wielkości zamkiem w Turcji. Nie wiadomo dokładnie kto go wybudował, za to w czasach bizantyjskich i Turków Seldżuckich odnawiano go i rozbudowywano. Obecnie, zachodnia część zamku jest odrestaurowana. Z czasów bizantyjskich w zamku zachował się kościół, hamam, silosy oraz lochy.

Sprawdź też:  Cztery zdrowe produkty kuchni tureckiej

W miejscowości Niksar, warto przejść się również do mostu nad strumieniem Çankacı. Most, zbudowany w czasach rzymskich, używany jest do dzisiaj. Nazywany jest mostem węża i bociana, ponieważ znajduje się na nim rzeźba przedstawiająca bociana trzymającego węża.

Mahperi Hatun Keravanserayı

Jaskinie w Tokat i Ballica
Jaskinia Ballıca

Zajazd zbudowany w latach 1238-39 przez żonę Allaeddina Keykubata I władcę Sułtanatu Rumskiego – Mahperi Hatun. Mahperi Hatun, lub Hunat Hatun, wybudowała wiele medres i budynków użytku publicznego na terenie Anatolii. Mahperi, chrześcijanka z pochodzenia, przeszła na islam dopiero gdy jej synowie wstąpili na tron. Jej grób znajduje się przy zbudowanym przez nią meczecie w Kayseri.

Jedną z wybudowanych przez nią budowli jest karawanseraj, znajdujący się w prowincji Pazar. Przy budowie użyto ciętego kamienia. Warto przyjrzeć się zwłaszcza bramie wejściowej do zajazdu. Dach nie przetrwał do chwili obecnej. Dzisiaj znajduje się tutaj restauracja.

Jaskinia Ballıca

Mała jaskinia usytuowana sześć kilometrów na południowy wschód od miejscowości Pazar w prowincji Tokat. Znajduje się tutaj wiele skamieniałości. Całkowita długość jaskini to 680 metrów a w najszerszym miejscu ma ona 95 metrów. Składa się z pięciu poziomów i ośmiu salonów. Wiek jaskini to trzy i pół miliona lat. Bilet kilka lat temu kosztował 10 TL, nie udało mi się znaleźć aktualnych cen.

Sulusaray

Zwany w średniowieczu i starożytności jako Sebastopolis i Herecleopolis. Na terenie osady prowadzone są wykopaliska archeologiczne. Znaleziska można obejrzeć w muzeum w Tokacie.

Comana Pontica

Comana Pontica to starożytne pontyjskie miasto, zlokalizowane około 10 kilometrów od Tokatu, nad rzeką Yeşil Irmak. Od 2013 roku prowadzone są tu badania archeologiczne. Przypuszcza się, że pod nazwą Comana Pontica kryje się hetyckie miasto, zwane Kammama. W mieście znajdowała się świątynia poświęcona bogini Ma – bogini matka, wojowniczka. Świątynię odwiedził między innymi Juliusz Cezar i Strabon, który ją dokładnie opisał. Jak wielka to była świątynia, niech zaświadczy fakt, że obsługiwało ją ponad 6000 niewolników.

Stronę internetową wykopaliska znajdziecie tutaj.  Jak zwykle odsyłamy również do naszej mapy atrakcji turystycznych w Turcji.

Udostępnij:
TURECKIE OPOWIEŚCI
Przegląd prywatności

Polityka prywatności strony Tureckie Opowieści

Korzystanie z tej strony internetowej oznacza, że akceptują Państwo politykę prywatności strony Tureckie Opowieści oraz zapoznali się Państwo z informacjami na temat cookies jakie używamy na ten stronie.

Dbamy o bezpieczeństwo naszych użytkowników, a dzięki tej polityce prywatności mogą Państwo dowiedzieć się, jakie informacje zbieramy i jak je przetwarzamy i jak je chronimy.

W razie wątpliwości prosimy skontaktować się z administratorem tej strony (jednocześnie administratorem danych osobowych), czyli E.A. Busz poprzez jednego z udostępnionych maili.

Jakie informacje gromadzimy

Przede wszystkim, mamy dostęp do anonimowych informacji pochodzące ze statystyk dostarczonych nam przez anonimowe statystyki: ile osób weszło na naszą stronę, z jakich krajów, jakiej przeglądarki użyły, jakich fraz szukały oraz z jakiej strony weszły na Tureckie Opowieści. Wszystkie te dane są anonimowe, dostosowane do RODO/GDPR, czyli nie przechowujemy IP użytkownika, tylko unikalny hash. Nie jest też możliwe odzyskanie tych adresów IP.

Jeżeli wyślą Państwo do nas maila, uzyskamy w ten sposób od państwa informacje: nazwę maila, możemy uzyskać w ten sposób imię, nazwisko, być może Państwa telefon.

Więcej o naszej polityce cookies znajdą państwo pod tym adresem.

Osadzone treści

Na stronie nie ma obecnie żadnych osadzonych treści.

Jak wykorzystujemy zgromadzone informacje

Zgromadzone informacje wykorzystujemy do udoskonalenia strony i pisania lepszych artykułów. Wiedząc, jakie tematy cieszą się powodzeniem, możemy dostarczać więcej interesujących treści.

Informacje uzyskane ze statystyk to analiza strony, która pomaga nam również zapewnić odpowiednią jakość strony. Rozdzielczość ekranu, rodzaj przeglądarki, pozwalają nam dostosować odpowiednio stronę tak, by użytkownik miał wygodną możliwość korzystania ze strony.

Adresy mailowe i wszelkie informacje podane nam w ten sposób przez użytkownika pozwalają nam odpowiedzieć na tego maila. Nic ponadto.

Jakie informacje udostępniamy

Nie udostępniamy ani nie odsprzedajemy danych firmom, organizacjom i osobom trzecim. Wszelkie informacje zebrane przez tę stronę oraz maile pozostają tam gdzie zaistniały: na stronie i w kliencie pocztowym.

Jak długo przechowujemy dane

Maile utrzymywane są na czas korespondencji. Następnie, w zależności od tego, jakie będą rezultaty, albo zostaną usunięte, albo zostaną dodane do kontaktów w skrzynce mailowej, po uzyskaniu ponownej zgody stron zainteresowanych.

W przypadku niejasnej sytuacji, dane będą przechowywane przez okres sześciu miesięcy.

Jak chronimy dane

Wszelkie dane są przechowywane i chronione. Stosujemy między innymi szyfrowanie SSL, ponadto strona jest zabezpieczona przed włamaniem i atakami ze strony botów.

Klient pocztowy jest szyfrowany tak, by dane były dodatkowo zabezpieczone przed wyciekiem.

Serwery strony znajdują się w Polsce. Strona tworzona jest zaś w Turcji, gdzie właścicielka strony mieszka.

Linki do innych stron internetowych

Na stronie znajdują się linki odsyłające do innych stron internetowych: Facebooka, Instagrama, Youtube, Google Maps. Każda z tych stron ma swoją własną politykę prywatności. Tureckie Opowieści nie podpowiadają za wyżej wymienione strony. Użytkownik ma obowiązek zapoznania się z polityką prywatności i regulaminem tychże stron.

Prawa użytkownika

Wysyłając maila użytkownik wyraża zgodę na przetwarzanie danych osobowych oraz na otrzymanie informacji zwrotnej. Podanie jakichkolwiek danych jest dobrowolne i zależy od Państwa decyzji.

Użytkownik ma prawo do informacji na temat tego, jakie dane są w posiadaniu Tureckich Opowieści. Ma prawo zażądania usunięcia ich, jeżeli takie informacje istnieją. Żądanie usunięcia odbywa się drogą mailową.

Użytkownik może zablokować poszczególne cookies poprzez niewyrażenie zgody na nie w bannerze, który pojawia się na stronie, kiedy po raz pierwszy użytkownik na nią wchodzi.

Mają Państwo prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w zakresie naruszenia prawo do ochrony danych osobowych lub innych praw przyznanych na mocy RODO.

Prawa autorskie

Teksty i zdjęcia umieszczone na tej stronie są własnością Tureckich Opowieści i jej autorów. Zdjęcia mogą pochodzić z innych źródeł. W tym przypadku, źródło i autor zdjęcia umieszczone są w opisie zdjęcia. Najczęściej korzystamy ze zdjęć pochodzących z pixabay.com oraz z magazynu Wikimedia Commons.

Zawartość strony chroniona jest prawami autorskimi na podstawie Ustawy O prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. publikator: Dz. U. 1994, nr 24, poz. 83, tekst jednolity: Dz. U. 2006, nr 90, poz. 631.

Kopiowanie, rozpowszechnianie tekstów, zdjęć czy grafik umieszczonych na stronie www.tureckieopowiesci.com.pl jest dozwolone wyłącznie po uzyskaniu pisemnej zgody od Tureckich Opowieści.

Zmiany

Zastrzegamy sobie prawo do wprowadzenia zmian w tej polityce prywatności, dlatego zalecamy częste sprawdzanie tej strony. Użytkowników obowiązuje znajomość aktualnej polityki prywatności. Informacje o zmianach będą umieszczane u dołu strony wraz z datą.

22 maj 2018 - dodanie informacji o osadzonych treściach.

25 maj 2018 - uaktualnienie informacji o cookies (ciasteczkach).

×